رابطه میدان های الکترومغناطیس و وزوز گوش
رابطه میدان های الکترومغناطیس و وزوز گوش
در سال 2009 دانشمندان آلمانی رابطه میدان های الکترومغناطیس و وزوز گوش را بررسی کردند. پس از انجام آزمایشات دقیق، دانشمندان نتیجه گرفتند: "وزوز گوش با حساسیت الکترومغناطیس همراه است". این مشکل ناشی از فعالیت زیاد قشر خارجی گوش می باشد.
در واقع رابطه میدان های الکترومغناطیس و وزوز گوش به فاکتورهای مختلفی مربوط است که در چند دهه اخیر بسیار افزایش پیدا کرده است. برخی از بیماران مبتلا به وزوز گوش می گویند در هنگام استفاده از تلفن همراه وزوز گوش را با شدت بالایی احساس می کنند. پس به طور کلی امواج الکترومغناطیس ناشی از تلفن همراه، وزوز گوش را افزایش می دهند.
در 15 سال گذشته در ایالات متحده میزان شیوع وزوز گوش 3/25 درصد افزایش داشته است. اگرچه افراد مبتلا به وزوز گوش محدودیتی در کیفیت زندگی روزمره خود ندارند، اما متخصصان گوش و حلق و بینی معتقدند که این افراد دارای اختلالت خواب، عدم تمرکز، اختلال در تعادل احساسی و زندگی روزمره هستند.
استفاده از تلفن همراه گرمای گوش را افزایش می دهد. بنابراین فشار گوش بالا می رود که به مرور زمان مشکلات ضعف شنوایی را منجر می شود. امواج در محدوده ی 3 کیلو هرتز تا 300 گیگاهرتز محدوده ی شنوایی را تحت تاثیر قرار می دهند. برای اندازه گیری اثر حرارتی اشعه الکترومغناطیس بر بدن انسان، میزان جذب ویژه (SAR) مورد استفاده قرار می گیرد. SAR مقدار انرژی جذب شده توسط بافت را با افزایش دمای آن ناحیه اندازه می گیرد.
توصیه های ایمنی برای کاهش رابطه میدان های الکترومغناطیس و وزوز گوش
- طبق بررسی های شرکت دانش بنیان سلامت سینا، برای کاهش رابطه میدان های الکترومغناطیس و وزوز گوش می توان مدت زمان مکالمه را کاهش داد.
- ارسال پیامک را تا جای ممکن جایگزین تماس کنید.
- از هندزفری های سیمی هوا-لوله استفاده کنید.
- هنگام برقراری تماس تلفن همراه خود را به روی بلندگو قرار دهید.
- همچنین برای ایمن سازی ساختمان منزل و محیط کار از محصولات ضد امواج الکترومغناطیس مانند رنگ ضد امواج، کاغذ دیواری ضد امواج، برچسب شیشه ی ضد امواج و… توصیه می شود.
منابع:
https://www.emfsolutions.ca/health_tinnitus.php
Medeiros, Luisa Nascimento, and Tanit Ganz Sanchez. "Tinnitus and cell phones: the role of electromagnetic radiofrequency radiation." Brazilian journal of otorhinolaryngology 82.1 (2016): 97-104.