آلودگی امواج الکترومغناطیسی بعنوان نظریه ای علمی در مجله ی ایمنولوژویک مورد بررسی قرار گرفته است. بخشی از این مقاله به بررسی تاثیرات آلودگی امواج الکترومغناطیس روی سیستم ایمنی بدن می پردازد. تابش های امواج الکترومغناطیسی، هر روزه بطور طبیعی از فضاهای بیرونی از طریق شفق های قطبی و صاعقه با بشریت در ارتباط هستند. بطور کلی پدیده های جوی نسبت به منابع مصنوعی امواج الکترومغناطیس مانند تلویزیون، تلفن همراه، wi-fi… که انسان­­ با آنها در ارتباط است با فرکانس رادیویی پایین تری انتشار می یابند.

آلودگی ­های امواج الکترومغناطیسی و ارتباط آن با بیومغناطیس بدن

سیستم گردش خون انسان، سیستم عصبی و لنفاوی… برای انتقال انرژی و ارتباط دارای میدان مغناطیس هستند. سرعت این انتقال از انتشار مواد شیمیایی در بدن به مراتب سریعتر می باشد. این عملکرد برای متابولیسم سلولی و قدرت سیستم عصبی و ایمنی بدن بسیار حائز اهمیت است. انرژی الکترومغناطیسی دارای انرژی 1000 بار کمتر از حساسیت چشم غیر مسلح است. پس آلودگی امواج الکترومغناطیس با چشم انسان قابل مشاهده نمی باشد.

آلودگی امواج الکترومغناطیس و اختلالات ایمنی بدن

آلودگی امواج الکترومغناطیس بر طبق دو سوم از تحقیقات مورد بررسی، اثرات اکولوژیکی بر عملکرد سیستم ایمنی، عصبی، قلب و تولید مثل دارند. فیزیولوژی بدن انسان در معرض پرتوهای الکترومغناطیس کم انرژی و اشعه های یونیزه در سطح پایین تحت تاثیر قرار می گیرد. بعنوان مثال، یونیزه شدن تابش ها در انرژی اتمی موجب سرکوب شدن سیستم ایمنی بدن می شود. در مقاله ی پیشرو تاثیرات امواج غیر یونیزه نیز بر روی سیستم ایمنی بدن مورد بررسی قرار گرفته است. لوشینف و گروه تحقیقاتی اش دریافتند که مواجهه طولانی مدت در برابر آلودگی امواج الکترومغناطیس غیر یونیزه نیز موجب اختلال سیستم ایمنی موش ها می شود. که علت آن مربوط به عدم پاسخ سیستم ایمنی به آنتی ژن محرک سیستم ایمنی بدن موش بود. قرار گرفتن سلول های طحالی و غده تیموس در معرض آلودگی امواج الکترومغناطیس باعث کاهش قابل توجهی از سلول های ایمنی ارگان های لنفی می شود. تحقیق دیگری نشان داده است که آلودگی امواج الکترومغناطیس ناشی از قرارگیری دربرابر تابش های روزانه ناشی از تلفن های بی سیم قدرت ایمنی بدن را کاهش می دهد. علاوه بر این، گاپیو و همکارانش در سال 2006 قرار گرفتن در معرض آلودگی امواج الکترومغناطیسی غیر یونیزان را بررسی کردند. آنها به این نتیجه رسیدند که واکنش سیستم ایمنی بدن به آلودگی امواج الکترومغناطیس مشابه معادل اثرات یک دوز از داروی ضد التهابی دیکلوفناک است. این شواهد نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض آلودگی امواج الکترومغناطیس ممکن است پاسخ طبیعی ایمنی به مخاطرات سلامت معمول را مختل کند.

مقالات مرجع

1. Balmori, A. (2014). Electrosmog and species conservation. Science of the Total Environment, 496, 314-316.

2. Lushnikov, K.V. et al. (2001). Effect of extremely high frequency electromagnetic radiation of low intensity on parameters of humoral immunity in healthy mice. Biofizika, 46, 753–760.

3. Mina, D. et al. (2016). Immune responses of a wall lizard to whole-body exposure to radiofrequency electromagnetic radiation. International Journal of Radiation Biology, 92,162–168. doi: 10.3109/09553002.2016.1135262.

4. Gapeev, A.B. et al. (2006). Pharmacological analysis of anti-inflammatory effects of low-intensity extremely high-frequency electromagnetic radiation. Biofizika, 51, 1055–1068.